Autor: Robert Klimowicz

Największe szkody na plantacjach rzepaku zazwyczaj powodują jelenie i daniele.

Żerowanie na terenach narażonych na bytność jeleniowatych jest widoczne już 3 tygodnie po zasiewach, trwa całą zimę w zależności od pokrywy śnieżnej i jest kontynuowane na wiosnę, wraz z ruszeniem wegetacji. W okresie kwitnienia i dojrzewania w uprawę wchodzą dziki.

Szacowanie szkód łowieckich w uprawie rzepaku najlepiej wykonać przy użyciu metody statystycznej. W przypadku rzepaku jako rośliny o dużym zagęszczeniu próby pobiera się z metrów kwadratowych wyznaczonych np.: przy pomocy ramki 1 m2 . Tak właśnie szkody w rzepaku szacuje się w Kole Łowieckim „Ryś” w Ełku (tak jak na zdjęciu).

Przypomnijmy, że jeśli szkoda powstała w obwodzie łowieckim odpowiedzialność ponosi jego dzierżawca lub zarządca czyli w praktyce Koło Łowieckie lub Ośrodek Hodowli Zwierzyny.