Jamnik krótkowłosy

Fot: psy.pl

Są ludzie, psy i jamniki

To jedno z powiedzonek wynikających z jego silnej osobowości i typowych dla niego cech charakteru.

Jamnik krótkowłosy to niski, krótkonożny czworonóg, o wydłużonej, ale zwartej sylwetce i bardzo dobrym umięśnieniu.

To psy myśliwskie z prawdziwego zdarzenia, są małymi, wszechstronnymi pomocnikami na polowaniach, niemal niezbędny podczas polowania w lesie.

Oczywiście, ze względu na predyspozycje, najlepiej nadaje się do pracy w norach przy polowaniach na lisy i borsuki. Jednakże sprawdza się także jako płochacz – jego głos (częstotliwość i donośność) jest sprawdzana na tropie zająca podczas egzaminów hodowlanych przeprowadzanych w Niemczech. Często wykorzystywany jest także do tropienia po farbie.

Z powodzeniem są używane podczas polowań na wodzie i do aportowania kaczek z wody

Niestety psu tej rasy rzadko udaje się osaczyć agresywne, zranione zwierzę podczas polowania na zwierzynę grubą.

Poza tym, jego krótki włos, co prawda nie wymaga jakichś specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych, ale czyni go bardzo wrażliwym na zimno i urazy, a krótkie kończyny ograniczają użyteczność jamników w zimie oraz w trudnych warunkach terenowych.

Fot: wikipedia.org

Pies nie należy do łatwych w ułożeniu. Wymaga bardzo konsekwentnego postępowania.

Jamniki krótkowłose są  zwyczajowo uznawane za najbardziej złośliwe ze wszystkich odmian. Psy mają swój charakterek, niemniej zawsze staną w obronie właściciela, a w razie potrzeby oddadzą za niego swoje życie. Są bardzo silnie przywiązane do jednego opiekuna. Resztę rodziny kochają, ale jest to nieco inny rodzaj miłości.

Psy są bardzo wrażliwe i źle znoszą krzyki. Na agresję reagują agresją, dlatego nigdy nie podnośmy na nie ręki

Fot: jamnik.az.pl

Jamnik ma bardzo silny instynkt myśliwski, dlatego w czasie spacerów może próbować polować na gołębie i koty, a niekiedy szukać konfliktu z innymi psami.

Psy mają średnie zapotrzebowanie na ruch, dlatego doskonale nadają się do mieszkania w blokach. Właściciel musi jednak pamiętać o zapewnieniu psu przynajmniej jednego dłuższego spaceru w ciągu dnia.

Jamniki mają jedną, poważną wadę – bywają dość hałaśliwe, zwłaszcza jeżeli usłyszą obcego na korytarzu. Szczeniaki dość trudno nauczyć czystości. Psy mieszkające w domach z ogródkiem powinny mieć ograniczony dostęp do kwiatów, gdyż z pewnością zabiorę się za ich przekopywanie.

Niemiecki terier myśliwski

Fot: psy.pl

Rasa powstała bardzo późno, bo dopiero po I Wojnie Światowej w Niemczech. Odznacza się bardzo wyjątkową witalnością i temperamentem oraz co ważne chęcią do pracy. To psy wyjątkowo sprawne.

Niemiecki terier myśliwski jest psem niezawodnym, przystępnym i po odpowiednim ułożeniu łatwy do prowadzenia – jest jednak uparty jak wszystkie teriery, więc wymaga starannego wychowania i bardzo konsekwentnego egzekwowania wydawanych poleceń. Jest bardzo inteligentny i bystry, więc jak nie będzie zdecydowanego prowadzenia szybko wykorzysta słabość swojego właściciela i będzie chciał dominować.

Psy tej rasy powinny trafić wyłącznie pod opiekę myśliwych, świetnie nadają się na pomocnika podczas polowania

Ze względu na temperament i ruchliwość nie powinny być trzymane w mieszkaniach. Mogą być dość pobudliwe i wykazywać skłonności destrukcyjne, jeżeli za długo pozostają w jednym miejscu. Potrzebują ruchu – im dłużej przebywają na świeżym powietrzu, tym są spokojniejsze w domu. Jest niezmordowany, a jego gotowość do pogoni za kotami może być bardzo kłopotliwa.

Budowę ciała ma zwartą, muskularną i proporcjonalną. Może osiągać wysokość do 40 cm w kłębie (zarówno pies, jak i suka) co czyni go największym spośród terierów.

Fot: pies-marzen.blogspot.com

Pies ma wyraźnie inną sierść niż inne teriery. Jest prosta i gęsta. Włos krótki i szorstki, nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Możliwe umaszczenie to czerń, ciemny brąz, albo czarno – szary melanż ze złotorudawymi znaczeniami na brwiach, kufie oraz piersi.

Mimo niewielkiego wzrostu pies ma bardzo wszechstronne zastosowanie. Najlepiej sprawdzają się jako norowce i dzikarze – kompletnie nie boją się dzików. Nie jest tchórzliwy, wręcz jest odważny aż do przesady. Należy uważać, bo potrafią być agresywne wobec innych psów. Na szczęście nie jest agresywny wobec ludzi.

Dobrze sprawdzają się w roli płochaczy, gdyż pewnie i głośno naganiają w kierunku myśliwego zwierzynę płową, a nawet potrafią powalić postrzałka zwierzyny grubej czy małego drapieżnika. Dobrze także aportuje, sprawdza się jako tropowiec.

Jagdterrier bywa określany jako „maszyna do polowania”

Doskonale stróżuje. Nie brata się z się z obcymi, nawet w rodzinie najchętniej słucha jednej osoby.

Fot: psy.pl

Jest to rasa bardzo zdrowa i odporna na warunki atmosferyczne. Jedyne co czasem im dokucza to alergie skórne. Nie ma szczególnych wymagań żywieniowych.

To więc pies ceniony za swoją odwagę, zaciętość, energię i dynamizm – to mały pies o wielkim sercu.

Ale też jako ciekawostkę warto też przekazać, iż Jagdterrier znalazł się, jako najmniejsza rasa, obok welsh terriera na ogłoszonej w 2006 roku w Rosji propozycji listy ras… agresywnych. Lista wywołała bardzo gorącą dyskusję i ostatecznie ustawa, która miała ją wprowadzić, nie weszła w życie.

Psy podlegają obowiązkowi prób pracy.