W jakich przypadkach policja cofa pozwolenie na broń?

Jeżeli osoba, która posiada pozwolenie na broń:

  • Nie przestrzega warunków określonych w pozwoleniu na broń, o których mowa w art. 10 ust 7 ustawy.
  • Należy do osób, które nie mogą ubiegać się o pozwolenie na broń.
  • Naruszyła obowiązek zawiadomienia o utracie broni.
  • Przemieszczała się z bronią po alkoholu, środku odurzającym lub substancji psychotropowej albo środka zastępczego.
Pamiętajmy, że utrata członkostwa w PZŁ skutkuje cofnięciem przez organ policji pozwolenia na posiadanie broni palnej do celów łowieckich

Rodzaje szkód wyrządzanych przez zwierzynę w młodnikach oraz uprawach leśnych

    • Zgryzanie pędów wierzchołkowych.
    • Zgryzanie młodych pędów bocznych i kory.
    • Spałowanie – czyli zdzieranie kory z drzew poprzez zgryzanie kory przez jeleniowate.
  • Łamanie młodych drzew.

Zgryzanie pędów wierzchołkowych przez jeleniowate powoduje zanik wzrostu rośliny i nadmierny rozrost niższych pędów na boki co skutkuje zmianą formy drzewa, tzw. krzaczenie lub jego deformacją co nie gwarantuje w przyszłości odpowiedniej jego jakości.

Zgryzanie młodych pędów bocznych skutkuje nierównomiernym wzrostem drzewa.

Zgryzanie kory może spowodować nawet obumieranie rośliny.

Spałowanie, głównie młodych drzew o elastycznych pniach powoduje zdzieranie kory, a w efekcie nawet obumieranie drzewa.

Łamanie to częsta przyczyna szkód wywoływanych przez łosie, które aby dostać się do młodych pędów wierzchnich, napierają całym ciałem na drzewo, aby je wygiąć.

Jeżeli np. chmara jeleni skupi się na jednej powierzchni to potrafi szybko zniszczyć kilkuletni młodnik

Obecnie problemem młodników sosnowych są łosie. Nadmierny wzrost ich populacji powoduje występowanie szkód z którymi leśnicy przestają sobie radzić.

Łosie objadają młode pędy sosnowe i drzewa na znacznych obszarach lasów przestają rosnąć. Odtwarzanie lasu właściwie nie ma sensu, bo wszędzie w okolicy, gdzie są młodniki sosnowe, łosie je natychmiast niszczą.

Złom

Uczestnik polowania zbiorowego, który dokona skutecznego strzału do zwierzyny zostaje udekorowany złomem, czyli odłamaną (nie odciętą) gałązką każdego gatunku drzewa lub krzewu rosnącego w miejscu, w którym padł strzał.

Złomem honorujemy zwierzynę grubą

Prowadzący polowanie łamie gałązkę, odrywa od niej część i wkłada strzelonemu zwierzęciu do pyska jako symboliczny ostatni kęs. Kolejna część, zwaną pieczęcią, kładzie się na miejscu wlotu pocisku, a ostatnią, umoczoną w farbie zwierzęcia, podaje myśliwemu lewą dłonią na kordelasie, kapeluszu lub nożu myśliwskim.

„Złom” na polowaniu zbiorowym zazwyczaj wręcza prowadzący polowanie, a na polowaniu indywidualnym myśliwy towarzyszący. W przypadku braku osoby towarzyszącej, myśliwy dekoruje zwierza „złomem”, a jego część zakłada na kapelusz.

Złom podaje się lewą dłonią, aby prawą móc uścisnąć w gratulacyjnym geście.

Złomem nazywamy także najważniejsze odznaczenie łowieckie.

Łyska

Fot: poluje.pl

W Polsce można ptaka spotkać na terenie całego kraju z wyjątkiem obszarów górskich. Zamieszkuje wszelkie, wielkie zbiorniki wodne.

Jest najpopularniejszym i największym przedstawicielem rodziny chruścieli. Zwane są często kurkami wodnymi. Długość do 40 cm, rozpiętość skrzydeł 80 cm, masa do 1 kg. Nie występuje dymorfizm płciowy.

Samiec i samica mają jednakowe, czarne ubarwienie, jedynie dziób i czoło są białe. Mają dość długie nogi, bez błony pławnej miedzy palcami. Na trzech palcach występują pofałdowanie płaty skórne, które ułatwiają pływanie.

Gniazdowanie rozpoczyna się w końcu kwietnia. Gniazda budują oboje rodzice, najczęściej na pływających platformach zbudowanych z roślin wodnych, dobrze ukryte w szuwarach.

Pary lęgowe zazwyczaj budują dwa gniazda – jedno służy do wysiadywania, na drugim pisklęta są suszone i ogrzewane

Samica składa 6 – 9 jaj w jednodniowych odstępach, wysiadywanych około 21 – 24 dni od złożenia ostatniego jaja. W tym czasie samiec pływa w pobliżu strzegąc gniazda. W przypadku utraty lęgu łyski go powtarzają.

Fot: medianauka.pl

Łyski to gatunek monogamiczny. Wychowaniem piskląt zajmują się oboje rodzice. Pisklęta dojrzewają bardzo szybko, już po 3 tygodniach nurkują, po 2 miesiącach potrafią latać i się usamodzielniają.

Do lotu zrywają się bardzo niechętnie. W razie zagrożenia odpływają, biegają po wodzie lub nurkują – przepływając pod wodą spore odległości.

Cechą gatunku jest determinacja i temperament. Trudno sobie wyobrazić większego zadziorę na stawie niż Łyska, które nie boją się gatunków znacznie większych od siebie, szczególnie kiedy broni swojego terytorium.

Pobierają pokarm roślinny i zwierzęcy (mięczaki, larwy, ikra, skrzek, kijanki, małże).

Polowanie

Przy okazji polowań na kaczki. Nie strzela się do łysek będących w locie. Dobrze mieć ze sobą aportera.

Broń gładkolufowa – śrut o średnicy 3 mm (nr 4)

Okresy polowań:

  • Od 15 sierpnia do 21 grudnia