Jamnik krótkowłosy

Opublikowano przez

Fot: psy.pl

Są ludzie, psy i jamniki

To jedno z powiedzonek wynikających z jego silnej osobowości i typowych dla niego cech charakteru.

Jamnik krótkowłosy to niski, krótkonożny czworonóg, o wydłużonej, ale zwartej sylwetce i bardzo dobrym umięśnieniu.

To psy myśliwskie z prawdziwego zdarzenia, są małymi, wszechstronnymi pomocnikami na polowaniach, niemal niezbędny podczas polowania w lesie.

Oczywiście, ze względu na predyspozycje, najlepiej nadaje się do pracy w norach przy polowaniach na lisy i borsuki. Jednakże sprawdza się także jako płochacz – jego głos (częstotliwość i donośność) jest sprawdzana na tropie zająca podczas egzaminów hodowlanych przeprowadzanych w Niemczech. Często wykorzystywany jest także do tropienia po farbie.

Z powodzeniem są używane podczas polowań na wodzie i do aportowania kaczek z wody

Niestety psu tej rasy rzadko udaje się osaczyć agresywne, zranione zwierzę podczas polowania na zwierzynę grubą.

Poza tym, jego krótki włos, co prawda nie wymaga jakichś specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych, ale czyni go bardzo wrażliwym na zimno i urazy, a krótkie kończyny ograniczają użyteczność jamników w zimie oraz w trudnych warunkach terenowych.

Fot: wikipedia.org

Pies nie należy do łatwych w ułożeniu. Wymaga bardzo konsekwentnego postępowania.

Jamniki krótkowłose są  zwyczajowo uznawane za najbardziej złośliwe ze wszystkich odmian. Psy mają swój charakterek, niemniej zawsze staną w obronie właściciela, a w razie potrzeby oddadzą za niego swoje życie. Są bardzo silnie przywiązane do jednego opiekuna. Resztę rodziny kochają, ale jest to nieco inny rodzaj miłości.

Psy są bardzo wrażliwe i źle znoszą krzyki. Na agresję reagują agresją, dlatego nigdy nie podnośmy na nie ręki

Fot: jamnik.az.pl

Jamnik ma bardzo silny instynkt myśliwski, dlatego w czasie spacerów może próbować polować na gołębie i koty, a niekiedy szukać konfliktu z innymi psami.

Psy mają średnie zapotrzebowanie na ruch, dlatego doskonale nadają się do mieszkania w blokach. Właściciel musi jednak pamiętać o zapewnieniu psu przynajmniej jednego dłuższego spaceru w ciągu dnia.

Jamniki mają jedną, poważną wadę – bywają dość hałaśliwe, zwłaszcza jeżeli usłyszą obcego na korytarzu. Szczeniaki dość trudno nauczyć czystości. Psy mieszkające w domach z ogródkiem powinny mieć ograniczony dostęp do kwiatów, gdyż z pewnością zabiorę się za ich przekopywanie.

Szczepienie lisów – 2018

Opublikowano przez

Fot: zopzlowtarnow.pl

Warmińsko – Mazurski Wojewódzki Lekarz Weterynarii informuje, że w dniach 15 – 19 września 2018 roku, na terenie m.in. powiatu ełckiego, przeprowadzone będzie szczepienie lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie.

Celem skutecznego zwalczania wścieklizny u lisów wolno żyjących, zostaną wyłożone przynęty z zatopionym blistrem (plastikowo-aluminiowym pojemnikiem) zawierającym szczepionkę. Przynęty, koloru szarego, zawierają zatopiony, plastikowy pojemnik z płynną szczepionką.

Przynęty zawierające szczepionkę zostaną zrzucone z samolotów na obszary bytowania zwierząt dzikich

W związku z powyższym, w okresie zrzutu oraz trzy tygodnie po ich zakończeniu, prosi się:

– uszanować ciszę leśną,

– nie płoszyć zwierzyny,

– nie wyprowadzać zwierząt domowych na tereny niezabudowane, trzymać psy na uwięzi, a koty w zamknięciu,

– nie podnosić i nie niszczyć przynęt,

– w przypadku kontaktu zwierząt domowych ze szczepionką należy zgłosić ten fakt lekarzowi weterynarii,

– w przypadku dostania się szczepionki na uszkodzoną skórę człowieka względnie jego oczy, jamę ustną czy nos, należy miejsca te gruntownie przemyć wodą z mydłem, a następnie zgłosić się do lekarza,

– o powyższych zasadach pouczyć dzieci.

Prosimy nie dotykać i nie niszczyć przynęt – te, które były dotykane przez ludzi nie są podejmowane przez lisy

Pismo Powiatowego Lekarza Weterynarii dotyczące szczepień lisów

Słonka

Opublikowano przez

Fot: birdwatching.pl,  autor zdjęcia: Karol Nochowicz

Jest nielicznym ptakiem lęgowym spotykanym na terenie całego kraju. W okresie gniazdowania preferuje stare drzewostany liściaste, mieszane i drągowiny o wilgotnym podłożu.

Długość 35 cm, rozpiętość skrzydeł 60 cm, masa 0,4 kg.

Pierś i część brzuszna jest w kolorze popielatym z licznymi rdzawo brązowymi poprzecznymi prążkami. Pokrywa skrzydeł i część grzbietowa są brunatne z białymi plamkami. Skrzydła od spodu są popielate, a końce sterówek prawie białe. Całość upierzenia jest pstrokate ułatwiające kamuflaż. Nie występuje dymorfizm płciowy.

Charakterystyczną cechą słomki jest długi dziób i oczy osadzone prawie na szczycie głowy

Przyloty z zimowisk odbywają się wczesną wiosną, już od połowy marca. Samiec po przylocie obiera własne terytorium, które pilnie strzeże i oblatuje. Chroni je przed innymi samcami i wabi samice. W czasie lotu charakterystycznie chrapie i psyka.

Toki odbywają się w powietrzu i na ziemi. Po kopulacji samiec opuszcza partnerkę i zaczyna oblot swojego rewiru w poszukiwaniu następnej. Nie bierze udziału w wysiadywaniu jaj i opiece nad pisklętami.

Gniazdowanie trwa od kwietnia do sierpnia. Samica znosi 4 jaja i wysiaduje je przez 22 dni. Gniazda budowane są na ziemi w niewielkich zagłębieniach, wśród traw i liści. Samica nie rusza się z gniazda nawet w chwilach zagrożenia.

Pisklęta są zagniazdownikami. Szybko dojrzewają i po około 3 tygodniach odbywają pierwsze loty. Wkrótce po tym całkowicie się usamodzielniają.

Głównym ich pożywieniem są dżdżownice, ślimaki, owady, larwy i pędraki. Dietę uzupełniają nasionami i jagodami.

Fot: huntertools.pl

Koniec ich długiego dzioba wyposażony jest w receptory czuciowe i służy słonce do przeczesywania miękkiej gleby oraz ściółki leśnej. W ten sposób wyszukują i zdobywają pożywienie.

Na zimowiska odlatują od września do listopada.

Jest prawdopodobnie jedynym ptakiem, który w razie zagrożenia potrafi przenieść pisklęta w inne miejsce, nawet w czasie lotu przyciskając młode nogami i dziobem do podbrzusza.

Polowanie

Można polować na ciągach lub z psem z podchodu. Dawniej dobre rezultaty dawało korzystanie z wabika naśladującego głos samicy, ale obecnie nie poluje się już wiosną w czasie toków.

Broń gładkolufowa – śrut o średnicy 2,25 mm (nr 7)

Okresy polowań:

  • Od 1 września do 21 grudnia