Kategoria: O czym każdy myśliwy powinien pamiętać

Upoważnienie do polowania indywidualnego

Opublikowano przez

Ustawa Prawo łowieckie stanowi jednoznacznie, że do wykonywania polowania indywidualnego oprócz legitymacji członkowskiej Polskiego Związku Łowieckiego oraz pozwolenia na posiadanie broni myśliwskiej lub innego dokumentu uprawniającego do jej posiadania, wymagane jest pisemne upoważnienie.

Pisemne upoważnienie wydane jest wydane przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego,  według wzoru określonego przez Ministra Środowiska.

Dzierżawca, przy pomocy przedmiotowego dokumentu, upoważnia myśliwego do odstrzału zwierzyny w wyznaczonym czasie, określając jej gatunek i liczbę sztuk, a także w wielu przypadkach jej płeć i klasę wieku.

Fakt pozyskania zwierzyny na polowaniu indywidualnym odnotowuje się więc w upoważnieniu:

  • Gruba – przed podjęciem czynności transportowych
  • Drobna – niezwłocznie po zakończeniu polowania

Pozyskanie zwierzyny innego gatunku lub ilości niż przewiduje to stosowne upoważnienie jest przestępstwem łowieckim podlegającym karze grzywny, ograniczenia lub pozbawienia wolności do jednego roku

Natomiast nie dokonanie wymaganych wpisów w upoważnieniu do wykonywania polowania indywidualnego jest wykroczeniem łowieckim podlegającym karze grzywny.

Pamiętajmy też – jeżeli przechodzimy, przejeżdżamy lub przebywamy w obwodzie, w którym nie mamy upoważnienia do wykonywania polowań broń musimy mieć rozładowaną i w futerale.

Wzór upoważnienia do wykonywania polowania indywidualnego

Zachowanie myśliwego na stanowisku

Opublikowano przez

Myśliwy zajmuje stanowisko wskazane mu przez prowadzącego polowanie.

  • Wolno mu przesuwać się nie więcej niż 3 metry w prawo lub w lewo wzdłuż linii myśliwych.
  • Musi zachowywać się cicho i spokojnie.
  • Powinien mieć łączność wzrokową z myśliwym na sąsiednim stanowisku i w miarę możliwości potwierdzić to widocznym ruchem ręki.
  • Nie wolno zajmować stanowiska w rowach, wykopach i zagłębieniach terenu.
  • Luneta może mieć ustawioną krotność nie większą niż trzy (nie dotyczy polowań z ambon).
  • Myśliwy musi mieć jasne elementy garderoby zwiększające jego widoczność.

Musi pozostać na stanowisku

  • Aż do czasu usłyszenia sygnału oznaczającego koniec pędzenia, chyba że doszło do nagłego wypadku i trzeba udzielić komuś pomocy – musi wówczas zawiadomić o tym fakcie sąsiednich myśliwych i rozładować broń.

Broń wolno załadować

  • Dopiero po zajęciu stanowiska przed pierwszym pędzeniem.
  • Z załadowaną bronią można opuścić stanowisko tylko w sytuacji udzielenia pomocy osobie zaatakowanej przez zwierzynę.
  • Nie wolno strzelać ze stanowiska linii myśliwych na stanowiska na flankach i odwrotnie jeżeli odległość lub ukształtowanie terenu nie zapewnia bezpieczeństwa.
  • Nie wolno strzelać wzdłuż linii myśliwych – za taki strzał uważa się gdy pocisk przeszedłby w odległości mniejszej niż 10 metrów od stanowiska sąsiada.

Myśliwy po zajęciu stanowiska może strzelać do ukazującej się zwierzyny

  • Pod warunkiem, że jego sąsiedzi zajęli już stanowiska i myśliwy nawiązał z nimi kontakt wzrokowy (o ile umożliwiają to warunki terenowe).
  • Strzał oddajemy wyłącznie z pozycji stojącej (nie dotyczy strzału z ambon).
  • Strzał do zwierzyny płowej w miocie wyłącznie za zgodą prowadzącego polowanie (nie dotyczy polowań z ambon).
  • Nie wolno oddać strzału jeżeli nagonka jest w odległości mniejszej niż 150 metrów w terenie otwartym i 100 metrów w lesie.
  • W kierunku innych myśliwych można strzelać do ptactwa w locie o ile strzał oddaje się pod kątem nie mniejszym niż 60 stopni, a na linii strzału nie występują gałęzie lub inne przeszkody.
  • Celowanie do zwierzyny i oddanie strzału jest dopuszczalne dopiero po osobistym dokładnym rozpoznaniu zwierzyny oraz warunkach gwarantujących skuteczność strzału i możliwość podniesienia strzelonej zwierzyny oraz bezpieczeństwa otoczenia.
  • Po strzale myśliwy w pierwszej kolejności obserwuje reakcję zwierzyny na strzał.

Nie celuje się do zwierzyny i nie strzela jeśli:

  • Na linii strzału znajduje się myśliwy, inna osoba lub zwierzęta gospodarskie, budynki i pojazdy, a odległość od nich nie gwarantuje bezpiecznego strzału.
  • Zwierzyna znajduje się na szczycie wzniesienia.
  • Zwierzyna jest w odległości mniejszej niż 200 metrów od pracujących maszyn rolniczych.

Między pędzeniami na polowaniu zbiorowym naboje bezwzględnie muszą być usunięte z komór nabojowych

Zaleca się, aby między pędzeniami zamki broni łamanej były otwarte, a w samopowtarzalnej – w tylnym położeniu.

Polowanie w nocy

Opublikowano przez

Przez noc rozumie się okres doby zaczynający się godzinę po zachodzie słońca i kończący godzinę przed wschodem słońca.

Polowanie w nocy może odbywać się na:

Dziki, piżmaki i drapieżniki (lis, jenot, borsuk, kuna leśna i domowa, szakal złocisty, norka amerykańska, szop pracz, tchórz zwyczajny).

Gęsi i kaczki – na zlotach i przelotach.

Nie można polować nocą na zwierzynę płową

Myśliwy musi być wyposażony w myśliwską broń palną z zamontowanym urządzeniem optycznym oraz lornetkę i latarkę.

Myśliwy polujący w nocy jest zobowiązany zachować wyjątkową ostrożność, a w szczególności:

  • Znać teren.
  • Nigdy nie strzelać w kierunku osad i dróg publicznych.
  • Przed strzałem osobiście rozpoznać cel i teren na linii strzału przez lornetkę.
  • W razie oddania strzału i nie podniesienia zwierzyny w nocy, należy sprawdzić wynik strzału w dzień.