KOŁO ŁOWIECKIE "RYŚ" W EŁKU

Głównym celem podpisanej w grudniu ubiegłego roku ustawy jest zwiększenie skuteczności zwalczania chorób zakaźnych zwierząt poprzez wprowadzenie nowych rozwiązań w zakresie zabezpieczenia przed rozwleczeniem choroby zakaźnej, zwalczania chorób zakaźnych wśród zwierząt wolno żyjących (dzikich), funkcjonowania organów Inspekcji Weterynaryjnej, a także wprowadzenia sankcji za nieprzestrzeganie zakazów, nakazów i ograniczeń.

Do ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej wprowadzono rozwiązania pozwalające na wykonywanie, na gruntach położonych w pasie drogi granicznej, urządzeń lub budowli służących zapobieganiu lub zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. W praktyce umożliwić ma to wybudowanie bariery, która będzie zapobiegała migracji zwierząt wolno żyjących, i tym samym zminimalizowanie ryzyka rozprzestrzeniania się choroby na terenach przygranicznych.

Zmiany ustawy Prawo łowieckie ujednolicają zasady, metody oraz warunki wykonywania polowania i odstrzału redukcyjnego zwierząt łownych w parkach narodowych oraz rezerwatach przyrody. Zmiana wprowadzana do art. 11 ust. 3 ww. ustawy zmierza do ustanowienia obowiązku współpracy organów samorządu terytorialnego z dzierżawcami i zarządcami obwodów łowieckich, w sprawach związanych ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt.

W dodawanym do art. 29a ustawy Prawo łowieckie ust. 2a wydzierżawiający uzyskał uprawnienie do wypowiedzenia umowy dzierżawy bez zachowania terminów wypowiedzenia:

1)    po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego albo na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego – w przypadku nieusprawiedliwionego niezrealizowania przez dzierżawcę obwodu łowieckiego rocznego planu łowieckiego na poziomie co najmniej 80% określonej w tym planie minimalnej liczby zwierzyny grubej do pozyskania, w każdym z trzech następujących po sobie łowieckich lat gospodarczych;

2)    na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego – w przypadku negatywnej oceny prowadzenia gospodarki łowieckiej przez dzierżawcę obwodu łowieckiego, wynikającej z postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez Polski Związek Łowiecki na podstawie statutu.

W ustawie umożliwiono także wykonywanie działań polegających na redukcji dzików na terenach miejskich bez użycia broni palnej. Starosta uzyska możliwość wydania decyzji nie tylko o odłowie lub odstrzale redukcyjnym zwierzyny, lecz również o odłowie wraz z uśmierceniem.

Zmiany dokonywane w ustawie o Inspekcji Weterynaryjnej mają na celu:

• umożliwienie organom Inspekcji Weterynaryjnej pokrywania wszystkich celowych wydatków związanych ze zwalczaniem danej choroby, a nie tylko tych wymienionych w katalogu określonym przez ministra właściwego do spraw rolnictwa;
• umożliwienie tworzenia zespołów do spraw dochodzeń epizootycznych, składających się z osób mających specjalistyczną wiedzę z zakresu epizootiologii weterynaryjnej;
• określenie zasad wyznaczania lekarzy weterynarii niebędących pracownikami powiatowego inspektoratu weterynarii do wykonywania czynności określonych w ustawie;
• wprowadzenie odpowiedzialności wykroczeniowej za naruszenie wynikającego z decyzji administracyjnej nakazu wykonywania określonych czynności koniecznych do likwidacji zagrożenia epizootycznego lub zagrożenia bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego lub w przypadku, gdy jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia publicznego albo dla zabezpieczenia gospodarki narodowej przed poważnymi stratami, przewidując karę grzywny za niewykonanie nakazu.

Zmiana ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt ma w szczególności na celu wprowadzenie rozwiązań umożliwiających efektywniejsze zwalczanie choroby zakaźnej w populacji zwierząt wolno żyjących.

Do katalogu nakazów, zakazów, które może wprowadzić powiatowy lekarz weterynarii w drodze rozporządzenia – aktu prawa miejscowego, dodano zakaz dokarmiania zwierząt łownych oraz nakazy nałożone na wskazane w ustawie podmioty:

• odłowienia zwierząt łownych wraz z określeniem sposobu przeprowadzenia odłowu oraz postępowania z odłowionymi zwierzętami, w tym ich uśmiercenia;
• określonego postępowania z odłowionymi lub wyłapanymi zwierzętami;
• poszukiwania padłych zwierząt;
• transportu zwłok zwierzęcych do wskazanych miejsc.

W ustawie wprowadzono także zwolnienie od pracy lub wykonywania zajęć służbowych dla osoby wykonującej odstrzał sanitarny zwierząt z zachowaniem prawa do wynagrodzenia lub uposażenia. W ciągu roku kalendarzowego ten czas nie może przekroczyć 6 dni.