Kiedy powinniśmy powstrzymać się od strzału

Fot: woodcock-hunting.com

Zwłaszcza w sytuacjach budzących wątpliwości natury etycznej!

Należą do nich:

  1. Okoliczności ograniczające skuteczność strzału, np. zwierzyna zasłonięta przez zarośla.
  2. Okoliczności uniemożliwiające podniesienia zwierzyny, np. trudno dostępny teren.
  3. Strzał do zwierzyny niewyrośniętej, np. młodych bażantów na początku sezonu.
  4. Strzał do zwierzyny pozostającej bez szans w spotkaniu z myśliwym, np. do zwierzyny przepływającej rzekę.
  5. Strzelanie do zwierzyny w legowiskach, śpiącej, przy punktach dokarmiania i wodopojach, podczas zażywania przez zwierzynę kąpieli wodnej lub błotnej, podczas aktu kopulacji, a także przebywającej na terenie zagrodzonym.
  6. Strzelanie w stado kuropatw.

Miejsca w których nie wolno strzelać do zwierzyny

Fot: derylgucio.pl

Nie wolno strzelać:

  • W odległości mniejszej niż 500 metrów od miejsc zebrań publicznych w czasie ich trwania.
  • Będąc w odległości mniejszej niż 150 metrów od zabudowań mieszkalnych.
  • Do zwierzyny przy paśnikach, lizawkach, pasach zaporowych oraz punktach stałego dokarmiania, z wyjątkiem polowań na dziki i drapieżniki przy nęciskach.
  • Zwierzyny na ogrodzonych poletkach żerowych.

Nie celuje się i nie strzela do zwierzyny jeśli:

  • Na linii strzału znajduje się myśliwy lub inne osoby albo zwierzęta gospodarskie, budynki lub pojazdy znajdujące się w odległości nie gwarantującej bezpieczeństwo strzału.
  • Znajdującej się w odległości mniejszej niż 200 metrów od pracujących maszyn rolniczych.
  • W miocie, jeżeli naganka znajduje się od myśliwego w odległości mniejszej niż 150 metrów w terenie otwartym i nie mniejszej niż 100 metrów w terenie leśnym.
  • Zwierzyna znajduje się na szczycie wzniesienia.

Celowanie do zwierzyny i oddanie strzału jest dopuszczalne dopiero po osobistym dokładnym rozpoznaniu zwierzyny oraz warunkach gwarantujących skuteczność strzału i możliwość podniesienia strzelonej zwierzyny oraz bezpieczeństwa otoczenia

Dokumenty, które trzeba mieć ze sobą na polowaniu

Podczas polowania uprawniony do jego wykonywania zobowiązany jest posiadać:

1) Legitymację członkowską Polskiego Związku Łowieckiego. Wymóg ten nie dotyczy cudzoziemców.

2) Pozwolenie na posiadanie broni myśliwskiej lub inny dokument uprawniający do jej posiadania, jeżeli wykonuje polowanie za pomocą broni przeznaczonej do celów łowieckich.

3) Zezwolenie ministra właściwego do spraw środowiska na łowienie zwierzyny przy użyciu ptaka łowczego, jeżeli wykonuje polowanie przy pomocy ptaków łowczych.

 

Odprawa myśliwych

Ustawienie na odprawie

Rozpoczęcie polowania następuje z chwilą przystąpienia do odprawy. Odprawie przewodniczy prowadzący polowanie lub osoba przez niego wyznaczona.

Podczas odprawy prowadzący polowanie:

  • Sporządza listę naganiaczy, dokonuje odprawy naganki, informuje o warunkach polowania i sposobach zachowania się podczas polowania, w tym używania psów i dochodzenia postrzałków.
  • Zaopatruje się naganiaczy w wierzchnie okrycie umożliwiające ich dobrą widoczność.
  • Sporządza się listę myśliwych.
  • Prosi o prezentację psów biorących udział w polowaniu.
  • Sprawdza dokumenty upoważniające do udziału w polowaniu.
  • Losuje stanowiska – numeracja od lewej flanki. Jeżeli prowadzący polowanie nie bierze udziału w losowaniu zajmuje stanowisko za ostatnim rozprowadzanym myśliwym.

Przekazuje informacje myśliwym:

  • Jaka zwierzyna i w jakiej ilości jest przewidziana do odstrzału.
  • Kto ma apteczkę.
  • Jakie sygnały łowieckie obowiązują na polowaniu.
  • Omawia zasady bezpieczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem warunków terenowych i atmosferycznych.
  • Przekazuje inne uwagi dotyczące polowania.